Proje etkinliklerine katılmadan önce çok heyecanlanmıştım. Çünkü bu eğitimin artık alfabe öğretmek ya da daha üst bir tanım olarak sadece okullardan aldığı öğretimle kazanımlara sahip olan birey yetiştirmek gibi bir eğitim olmadığını anlamıştım. Bu eğitimin günümüzün en önemli güçlerinden olan medyanın dilini anlattığını düşündüm. Ben bu eğitimi neden almalıydım peki?

   Enformasyon çağının gereği olarak aslında bu eğitim herkes için gereklidir. Medyanın giderek yoğunlaştığı ve küresel tekelleşmeye doğru gittiği bir çağda bireyin özellikle çocuklarımızın yani medya karşısında etkiye en açık, en hassas grubun medya kurumunun yapısını, işleyişini, kurgulanmış içeriğin bilinçli bir şekilde değerlendirilmesini ve eleştirel olarak izlemesini özetle, medya ile ilgili doğru soruları sorup doğru yanıtları bulabilmesini, akıl süzgecinden geçirerek değerlendirmelerini gerektiğini düşündüm ve katıldım.

   Medya dünyasını anlayarak sadece eleştirel bir medya değerlendirmesinin nasıl yapılacağını öğrenmekle kalmayıp bunun yanında öğrencilerime aktaracağım çok faydalı bilgiler edindim. “TV ve radyo programı nasıl hazırlanır?” etkinliklerinden tutun da “Dijital hikâye nasıl yazılır ve tüm bu etkinliklerde hangi araçlar kullanılır?”… Bunlarla ilgili çok şey öğrendik. Öncelikle bu eğitimden aldığım bilgilerle öğrencilerime vereceğim ilk temel eğitim, “Siber Zorbalığa Karşı Farkındalık” olacak. Tüm medya iletilerinin kurgulanmış olduğunu kavratmak ve her birini sorgulayabilmeleri yönünde daha çok günlük yaşantıdan örneklerle onlara aktaracağım. Başta TÜBİTAK ve Konya İl İl Millî Eğitim Müdürlüğü olmak üzere bize bu eğitimleri veren Prof. Dr. Sayın  Nilüfer Pembecioğlu, Prof. Dr. Sayın Nezih Orhon, Doç. Dr. Sayın Adnan Altun ve Proje Yürütücüsü Hüseyin Sayın’a ve emeği geçen herkese teşekkürü bir borç bilirim. Saygılarımla.