“Bir sen var ki senin içinde senden öte, senden ziyade” anlayışı ile öğrencilerine yaklaşan bir öğretmen olarak içimdeki “ben”i ortaya çıkarmamı, benden ziyade olanları fark etmemi sağlayan bu dopdolu projenin mimarlarına teşekkürü bir borç bilirim. İşin kötü yanı ise bundan sonra katıldığım her projede ve eğitimde bu kaliteyi arayacağım sanırım.

Adını duyduğum ilk andan beri beni heyecanlandıran bu proje fikri, Konya’ya gelmemle yerini daha emin duygulara bıraktı. Gidiyorum ama inşallah pişman olmam içeriği doludur, diye ettiğim dualar yerini “İyi ki kabul edilmişim.” şükürlerine bıraktı.

Yoğunluğu kabul ama bu yoğunluğun içini de doldurabilmek büyük marifet. Bunu başaran bir proje ekibi olarak alkışı fazlasıyla hak ediyorsunuz. Radyocu, TV programcısı, başkan, sözcü ve daha bir sürü şey olduğum sekiz günlük süreçte direnç gösterdiğimiz, ay bunu yapamayız dediğimiz her şeyi yaptığımızda yaşadığımız o heyecan beni haklı bir empati sürecine de sürükledi.

Mesleğinin 9. Yılında, hayatının ortalarında ve belki de birçok kimseler tarafından kendini bulmuş biri olarak adlandırılan ben, aslında bu proje ile sınırlarımın farkına vardım. Sen bu da olabilirsin dediğim, fark ettiğim, dönüştüğüm, ürettiğim bu güzel platformun bir parçası olmak benim için çok özel, çok güzeldi. İşin kötü yanı ise bundan sonra katıldığım her projede ve eğitimde bu kaliteyi arayacağım sanırım. Yüreğimde dokunduğunuz her duygu için, açtığınız yeni ufuklar için teşekkürler. Sevgi ve saygılarımla.